Þessi fyrsti laugardagur í sumri og jafnframt kosningadagur rann upp og morgunninn var bjartur að mestu, ögn svalur á köflum, hressandi með fjölbreytilegan himinn og köflótt sólfar.
Á boðuðum brottfarartíma dreif fólk að Gömlu-Búð úr öllum áttum og þátttakan fór fram úr björtustu vonum, alls voru mættir 55 á ýmsum aldri. Ekki er undirritaðri grunlaust um að leiðsögumaðurinn hafi verkað sem segull, enda má lesa áhuga, ánægju og hlátur úr andlitum fólksins sem fylgdi honum eftir í hálfan þriðja tíma um götur og stíga, en einnig auð svið gamalla atburða þar sem minnst var tilsvara og atvika sem tengjast gengnum íbúum. Svo skoðuðum við þessi fjölbreytilegu gömlu hús með sinn yndislega “karakter” . Þeim einhvern veginn fjölgar og þau stækka þegar hverju og einu þeirra fylgir lifandi saga. Á þessum sérstöku tímum í þjóðlífinu er allt breytingum undirorpið. Þegar við ákváðum ferðadagskrá í nóvember var alls ólíklegt að í Randulffs sjóhúsi stæði yfir útbýting á súpu í tilefni kosninga þennan dag, þar sem þær voru hreint ekki á dagskrá. Sú var nú samt raunin, ferðin endaði við sjóhúsið og þeir sem það vildu, sem voru margir, gerðu innrás hjá Samfylkingunni og fengu að skoða húsið. Þar var tekið ljúflega á móti okkur og þar var boðið upp á heita súpu sem kom sér vel eftir gönguna. Mörgum dvaldist á loftinu í sjóhúsinu, gamalli norskri síldveiðistöð sem er ólýsanlegur staður. Eldgamlir hlutir, rúm, áhöld, eldunaraðstaða, ofn, persónulegir munir og veiðarfæri í ævagamalli verbúð sem hefur fengið að standa óhreyfð mjög lengi.
Við vonum að þið hafið gaman af því að skoða meðfylgjandi myndir frá þessum ágæta morgni, en gaman væri að fá texta við þær síðar.
Ferðafélagið og undirrituð þakka Þórhalli fyrir aldeilis frábæra leiðsögn um söguríka bæinn sinn, það er gott að eiga slíka hauka í horni.

Húsanöfnin eru mörg hver fundin út af myndum á myndasíðu Helga Garðarssonar.

Ína Dagbjört Gísladóttir